Wymagania niefunkcjonalne – czym są?

Wymagania niefunkcjonalne – czym są?

Wymagania niefunkcjonalne – definicja

Wymagania niefunkcjonalne to wszystkie wymagania, które dotyczą jakości i cech systemu informatycznego, ale nie są bezpośrednio związane z jego funkcjonalnością. Wymagania te obejmują takie aspekty jak wydajność, dostępność, skalowalność, bezpieczeństwo i elastyczność. Służą one do określenia ogólnych parametrów systemu informatycznego oraz do określenia poziomu jakości usług świadczonych przez system.

Wymagania niefunkcjonalne mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu jakości produktu lub usługi. Obejmują one również wszelkie inne czynniki, które mogą mieć wpływ na udane wdrożenie projektu lub produktu. Mogą to być między innymi: czas reakcji systemu, liczba błędów i awarii, poziom bezpieczeństwa danych czy moce obliczeniowe potrzebne do obsługi dużej ilości danych.

Podsumowując, definicja wymagań niefunkcjonalnych to grupa specyfikacji technicznych dotyczących jakości i cech systemu informatycznego, który ma być stworzony lub zmodernizowany. Te specyfikacje służą do określenia ogólnych parametrów systemu oraz poziomu jakości usług świadczonych przez system.

Przykłady wymagań niefunkcjonalnych

Przykłady wymagań niefunkcjonalnych obejmują szeroki zakres kryteriów, które muszą być spełnione przez system informatyczny lub aplikację. Wymagania te dotyczą aspektów takich jak bezpieczeństwo, wydajność, użyteczność i dostępność. Oto kilka przykładów wymagań niefunkcjonalnych:

1. Bezpieczeństwo: System powinien chronić dane użytkowników przed nieautoryzowanym dostępem i modyfikacjami oraz zapewnić odpowiednie poziomy szyfrowania i autentykacji.

Zobacz:   .NET Developer – kim jest?

2. Wydajność: System powinien mieć określone limity czasu reakcji na żądania użytkownika i ograniczenia dotyczące ilości danych, które mogą być przechowywane lub przetwarzane jednocześnie.

3. Użyteczność: Interfejs użytkownika powinien być intuicyjny i prosty w obsłudze oraz zawierać funkcje pomocy online i instrukcje dotyczące obsługi systemu.

4. Dostępność: System powinien być dostarczany zgodnie z określonym harmonogramem i moim utrzymywać stałe poziomy usług podczas normalnego ruchu sieciowego.

Podział wymagań niefunkcjonalnych

Podział wymagań niefunkcjonalnych

Wymagania niefunkcjonalne są często pomijane lub zaniedbywane podczas tworzenia oprogramowania, ale są one równie ważne jak wymagania funkcjonalne. Wymagania niefunkcjonalne określają cechy systemu, które mają wpływ na jego działanie i użyteczność. Mogą dotyczyć takich aspektów jak bezpieczeństwo, wydajność, skalowalność czy łatwość obsługi.

Wymagania niefunkcjonalne można podzielić na trzy główne kategorie: wydajnościowe, ergonomiczne i techniczne.

1. Wymagania wydajnościowe dotyczą sposobu działania systemu i obejmują takie elementy jak czas reakcji, przepustowość i poziom obciążenia systemu. Są one istotne dla ustalenia mocy obliczeniowej potrzebnej do poprawnego działania systemu oraz optymalizacji procesów biznesowych.

2. Wymagania ergonomiczne odnoszą się do interfejsów użytkownika i obejmują takie elementy jak intuicyjny interfejs graficzny (GUI), prostota obsługi czy elastyczność aplikacji. Te wymagania są ważne dla zapewnienia udanego doznania użytkownika podczas korzystania z oprogramowania.

Zobacz:   Biurko narożne dla programisty i grafika

3. Wreszcie, wymagania techniczne dotyczą infrastruktury technologicznej potrzebnej do uruchomienia systemu oraz samego oprogramowania i obejmują takie elementy jak platforma sprzętowa, system operacyjny czy narzędzie programistyczne. Te wymagania są ważne dla zapewnienia stabilności i bezbłędności systemu oraz ograniczenia kosztów utrzymania go na rynku.

Wymagania niefunkcjonalne w praktyce

Wymagania niefunkcjonalne w praktyce są często pomijane lub zaniedbywane przez programistów, ale mają one ogromny wpływ na jakość oprogramowania. Wymagania te dotyczą cech systemu, które nie są bezpośrednio związane z jego funkcjami i działaniem. Obejmują one takie aspekty jak wydajność, bezpieczeństwo, użyteczność, elastyczność i skalowalność.

Aby lepiej zrozumieć wymagania niefunkcjonalne, warto rozważyć kilka przykładów ich stosowania w praktyce. Przede wszystkim ważne jest określenie poziomu wydajności systemu. Programiści muszą określić mierniki wydajności, takie jak czas odpowiedzi systemu lub liczbę operacji możliwych do wykonania na sekundę. Kolejnym ważnym aspektem jest bezpieczeństwo systemu – programiści muszą określić poziomy autoryzacji i uprawnienia umożliwiające dostęp do informacji oraz procedury tworzenia kopii zapasowych danych. Uważa się również, że ustalenie odpowiedniego poziomu udogodnień ma duże znaczenie dla sukcesu projektu – programiści powinni więc określić minimalne standardy interfejsów uzytkownika (UI) i dobrych praktyk projektowania UI.

Zobacz:   Poszukiwanie pracy przez Internet: metody, zalety i wady

Ponadto wa��ne jest równie� okre�lenie elastyczno�ci i skalowalno�ci systemu – programi�ci powinni by� �wiadomi potencja�u swojego oprogramowania pod k�tem mo�liwo�ci rozbudowy go o nowe funkcje lub dodawanie nowych elementów do istniejacych ju� modu��w. Wa��na jest równie� �atwo�� utrzymania systemu – programi�ci powinni okre�liæ minimalny poziom trudno�ci naprawiania b��dów i aktualizacji oprogramowania oraz optymalizowaæ strukturê kodu aby uproscic jej obs³ugê.

Wniosek: Wymagania niefunkcjonalne to wa¿ny element ka¿dego procesu tworzenia oprogramowania – mog± one mocno wp³yn±æ na koñcow± jako¶æ produktu koñcowego. Programi¶ci powinni wiêc starannie przeanalizowaæ tego typu wymagania i dopilnowaæ ich realizacji podczas tworzenia oprogramowania aby unikn±æ problemów technicznych i poprawiæ satysfakcje u¿ytkowników koñcowych

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments